Drama&pubers&dancing in the rain

Mijn 5e week bij Kep Gardens is alweer volop aan de gang. Ongelooflijk!
Na een heerlijk relax weekend op rabbit island was onze 3e week een beetje saai. Alleen maar reading en een beetje conversation. En aangezien elke klas dezelfde boekjes heeft wordt lezen al heel snel saai. Na 20x per dag 'ten fat red hens get fed' te hebben gehoord en dat 5 dagen lang kan je geen kip meer zien. Ons weekendje sihanoukville kwam dan ook op het perfecte moment. Sihanoukville isde feeststad van cambodja, dus lekker overdag helemaal niks doen op het strand en 's avonds feesten.op et strand waren er super veel mensen die je van alles en nog wat wilde verkopen en zo kwam het dat we onze benen lieten epileren met een soort te groot flosdraad. Niet dat het echt geholpen heeft maar het was wel een leuke ervaring. 'S avonds was er een feest op het strand bij 1 of andere beachbar. Op een gegeven moment vegon het heel hard te regenen, maarj who caresdus toen waren we aan het dansen in de regen. De volgende dag kwamen we ook niet aan heel veel meer toe dan brak op het strand liggen. Bibi was de enige die 's avonds nog energie had voor een feest( ik snap nog steeds niet hoe) na afscheid van bibi en sophie, dit was ons laatste weekend samen, want bibi en sophie hadden nog maar een week vrijwilligerswerk en Lotte en ik zouden op donderdag naar Saigon vertrekken, was het weer ijd om terug t gaan naar Kep en een nieuwe week, nouja halve week, te beginnen. Rebecca's vriendin Karin was de week ervoor aangekomen en zij zouden samen een arts&craft week doen. De klassen werden door de helft gedaan, wat betekende dat Lotte en ik drama konden doen met de helft die die dag niet bzig was et arts&craft! Om 1 of andere redsn probeert 1 klas mij te koppelen aan een jongen uit die klas, wat k niet meer uit hun hoofd krijg, ddus toen we een oefeninfg deden waarbij 2 personen elkaar een tijd in de ogen moeten kijken n lotte mij met die jongen zette zorgde dat voor veel gejoel en gelach en nu rkijg ik t al helemaal niet meer uit hun hoofd. En bedankt Lot! Na 3 dagen drama gingen we op woensdagavond naar Kep om donersagochtemd naar saigon te gaan.

Saigon
op donderdagochtend vertrokken we om 11 uur naar de grens (wat maar 45 km is vanaf hier) in een heel oud gammel busje, hallelujah dat t maar 45 km was. Na paspoortcontrole, visumcontrole, stempels en weet ik t allemaal, mochten we de grens over. Na een tijdje wachten werden we, samen met 2 andere nederlanders die ook naar saigon gingen, opgehaald en naar een bus station gebracht. De bus naar Saigon zou om half 2 komen, dat betekende dus nog een uur wachten. De bus die we nu hadsen was super luxe! Volgends mij was het een soort nachtbus, maargoed hier kodndenwe de komende 8 uur wel in liggen. Tussendoor nog gestopt voor avondeten en toen waren we eindelijk in Saigon. Na een goedkoop hotelletje te hebben gevonden en even wat te hebben gedronken gingen we slapen, want geloof t of niet, na een bijna 12 uur durende reis, waarvan we waarschijnlijk meer dan de helft van geslapen hebben, waren we heel moe. Op vrijdag hadden we het plan om naar de Ben Than market, independece palace en war remnants useum te gaan. Verder dan de Ben Than market zijn we niet gekomen. We gingen op een terrasje even wat drinken, maaar even werd zo 3 uur. De volgende dag dus maar naar independence palace en war remnants museum gegaan. Heel indrukwekkend al die foto's van de gevolgen van napalm en agent orange en al die amen van mensen die overleden zijn tindens de vietnam oorlog. Voordat we daarnaar toe gingen moesten we onze terugreis naar kep regelen. Dat was nog een heel gedoe. Op zondag was t een feestdag in Cambodja, serieus wanneer is t daar geen feestdag? Maar goed het kwam er op neer dat we op zaterdag de nachtbus naar phnom penh moesten nemen en dan vanuit phnom penh de bus naar kampot en dan met de tuktuk naar kep. Oke nouja prima dus wij zaterdagavond in de nachtbus geklommen, helaas was dit niet zo'n luxe bus als op de heenreis, dus lagen we met zn 2en in een soort eenpersoonsbed. Aangekomen in Phnom Penh zouden we de bus van half 3 naar kampot nemen. De bus deed er iets langer over dan we haddenverwacht en wat we ndiet wisten was dat die us eerst naar kep ging, maarja onze tuktuk stond al re wachten in kampot. Dus in kampot snel war eten besteld en dat meegenomen de tuktuk in. Uiteindelijk rond 10 uur toch weer bij kep gardens aangekomen, na een reis van bijna 24 uur. Wat een verschil met de heenweg! Verder was ons weekendje saigon zeker geslaagd!

Recycle dag,

maandag was het recycle dag op Kep gardens. Samen met Rianne hebben we elke klas voorlichting gegeven over recyclen en hebben we iets leuks gemaakt van afval, zoals autootjes van blikjes, vazen van plastic flessen en armbandjes van plastic tassen. Volgens mij vonden ze vooral de armbandjes leuk, want ze dragen ze nog steeds en de dagen erna kregwn Lotte en ik ook nog nieuwe armbandjes. Zeker een geslaagde dag!

Dancing in the rain
op vrijdag, gister dus, begon het rond een uurtj of al even te regenen en oen rond 4 uur barste het los. Het regende super hard en het terrein van kep gardens veranderde in een soort zwembad met water glijbaan. De kinderen die op dat moment op t project waren vonden dat natuurlijk helemaal geweldig en waren druk aan het rollen, springen en rennen in het water. Natuurlijk duurde het niet lang voordat Lotte en ik meegetrokken werden, dus zo kwam het dat we ipv een uurtje lesgeven een uurtje met de kids aan het spelen waren in de regen. Na wat ren spelletjes waarbij iedereen onderuit ging, gingen we een potje volleybal spelen, waarbij de verliezers aan het eind moesten dansen. Aangezien allebei de teams een x verloren hadden waren we met zn allen gangnamstyle aan het dansen, dit is volgens mij hun lievelingalied, want het komt altijd voorbij. Aan het eindwaren op een of andere manier Lotte en ik helemaal bedekt met blaadjes en gras terwijl de kinderen, behalve helemaal doorweekt, best schoon waren. Hoe dat kan is me nog steeds een raadsel.

Het avontuur in de regen was een leuke afsluiting van de week. Nu zitten we lekker in kampot en gaan we herlijk uitrusten. Zondag komt Loes zij gaat vrijwilligers werk doen bij chumkriel learning centre en zij heeft de afgelopen tijd op de Filipijnen gezeten. Ben benieuwd naar al haar verhalen.


Liefs